Minister finansów stwierdził, że zapłata za doładowania oferowane przez operatorów w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. nadal stanowi należność za usługi telekomunikacyjne.
W dniu 1 stycznia 2015 r. weszła w życie zasadnicza część ustawy z 25 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2014 r. poz. 1171). Wprowadzane tą zmianą regulacje dotyczą w szczególności rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu zmiany miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych oraz elektronicznych.
W związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT m.in. definicji usług telekomunikacyjnych, u niektórych podatników powstały wątpliwości, jak od 1 stycznia 2015 r. będzie opodatkowana sprzedaż kart „prepaid" (tzw. doładowań, przez które rozumiane są zarówno doładowania konta „na start" w ramach starterów z kartą SIM, jak również doładowania nabywane bez jednoczesnego przekazania przez operatora karty SIM – ale których realizacja następuje z wykorzystaniem karty SIM – niezależnie od technologii dostarczenia doładowania). Wątpliwości dotyczą w szczególności sprzedaży kart „prepaid" w związku ze świadczeniem usług o podwyższonej opłacie, o których mowa w art. 64 ustawy z 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 243).
Na tym tle zgłaszano również konieczność jednoznacznego określenia, które z zasad dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego mają w omawianym obszarze zastosowanie. Minister finansów wydał w tej sprawie komunikat, który został opublikowany na stronie internetowej. Według niego należność płacona za doładowania w rzeczywistości stanowi należność za usługi telekomunikacyjne.
Pojęcie usługi telekomunikacyjnej jest zdefiniowane w art. 24 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 ze zm.) – zwanej dalej „dyrektywą VAT". Zgodnie z tym przepisem „usługi telekomunikacyjne" oznaczają usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesja praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych. Definicja ta ma charakter ogólny, a jej brzmienie od 1 stycznia 2015 r. nie ulegnie zmianie.
Jednocześnie od 1 stycznia 2015 r. definicja usługi telekomunikacyjnej, w związku z wejściem w życie rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1042/2013 z 7 października 2013 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do miejsca świadczenia usług (Dz. Urz. UE L 284 z 26.10.2013 r., str. 1) zostanie doprecyzowana poprzez wskazanie przykładowych świadczeń wchodzących w jej zakres oraz nieobjętych jej zakresem (por. art. 6a ww. rozporządzenia).
Należy podkreślić, że wprowadzona do ustawy o VAT definicja usługi telekomunikacyjnej będzie tożsama z definicją usługi telekomunikacyjnej z dyrektywy VAT, zatem wprowadzane zmiany nie zmienią co do zasady istoty rozumienia usługi telekomunikacyjnej (również w kontekście definicji usługi telekomunikacyjnej zawartej w art. 2 pkt 48 ustawy z 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne, zgodnie z którą przez usługę telekomunikacyjną rozumie się usługę polegającą głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci telekomunikacyjnej).
W zakresie działalności telekomunikacyjnej, a zatem i usług telekomunikacyjnych, mieszczą się usługi o podwyższonej opłacie, o których mowa w art. 64 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Należy tu dodatkowo wskazać, że przemawia za tym również to, iż usługi takie są świadczone na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (por. art. 64 ust. 8 i art. 56 ustawy Prawo telekomunikacyjne).
Reasumując, ponieważ w związku z nabyciem doładowań realizowane są usługi telekomunikacyjne, a regulacje wchodzące w życie z 1 stycznia 2015 r. nie powodują zmian, których efektem byłaby zmiana zakresu usług uznawanych za usługi telekomunikacyjne, jak również z uwagi na fakt, że wprowadzane zmiany nie dotyczą regulacji w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, brak jest podstaw do stwierdzenia, że na skutek zmian w przepisach VAT wchodzących w życie z 1 stycznia 2015 r. następują zmiany w rozliczaniu usług telekomunikacyjnych świadczonych na terytorium Polski, w związku z nabywanymi doładowaniami.
Obowiązek podatkowy przy sprzedaży doładowań powstaje zatem na zasadach właściwych dla usług telekomunikacyjnych, czyli – w myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b oraz ust. 7 ustawy o VAT - z momentem wystawienia faktury, nie później niż z chwilą upływu terminu płatności. Przy czym przy sprzedaży na rzecz użytkowników końcowych, dla których nie są wystawiane faktury, decyduje moment zapłaty za doładowanie, który uznawany jest za termin płatności za świadczone w przyszłości usługi telekomunikacyjne.
Autor: Bogdan Świąder, Źródło: Doradca VAT
Polecamy najbliższe szkolenia
Uniejów 
05.08.2024 - 07.08.2024 
2990.00 + VAT
Newsletter BDO
Aktualności
- WIS tylko w formie elektronicznej
- Kanały zgłoszeń w procedurze ochrony sygnalistów
- Sygnaliści to nowe procedury dla pracodawców
- Premia za czas absencji pracownika nie zawsze zwolniona z ZUS
- Kłopotliwy remont w kosztach podatkowych
- Emisja CO2 w kosztach podatkowych
- Dyrektywa Parlamentu UE i Ustawa o sygnalistach – obowiązki pracodawców
- Koszty amortyzacji przy rozwiązaniu umowy dzierżawy
- Gmina nie odliczy podatku VAT za usunięcie azbestu
- Usługi beauty z niższym Vatem a żywność drożeje